Μωρά παπαγάλοι ταϊσμένα στο χέρι ή από τους γονείς τους;

 Βλέπω ότι τον τελευταίο καιρό, όλο και περισσότερος κόσμος ζητά πουλιά ταισμένα στο χέρι, νομίζοντας έτσι ότι θα βρούν το τέλειο κατοικίδιο, το πουλί που με το που θα έρθει στο σπίτι και τους αντικρίσει, θα τους ερωτευτεί και θα γίνει ένας απροβλημάτιστος πιστός φίλος, χωρίς απαιτήσεις και δικαιώματα και με μιά συμπεριφορά λίγο από όλα, από ότι ονειρευόμαστε, την πίστη ενός σκύλου, την καθαριότητα μίας γάτας, την ηρεμία ενός ψαριού, μιλάει κιόλας, είναι και όμορφα, τέλεια....
Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική.
Πρώτα από όλα η όλη ιστορία, των μωρών ταισμένων στο χέρι προωθείται από εκτροφείς γιατί τους συμφέρει, δηλαδή
ένα ζευγάρι ringneck στην καλύτερη περίπτωση  μπορεί να γεννήσει μία γέννα το χρόνο, μέχρι 4 μικρά, τα οποία χρειάζονται φροντίδα από τον εκτροφέα, πχ καθημερινή παρακολούθηση, αλλαγή στρωμνής της φωλιάς κά,  ο εκτροφέας θα πουλήση τα μικρά όταν αυτά απογαλακτισθούν πλήρως στους 3 μήνες περίπου σε μία χαμηλή τιμή, όπως 100 ευρώ, τουτέστιν θα βγάλει 400 ευρώ το χρόνο.
Στην περίπτωση που τα πάρει ο εκτροφέας να τα ταίσει αυτός, το ζευγάρι ξαναγεννά και θα κάνει ας υποθέσουμε άλλα 4 μικρά, δηλαδή σύνολο 8 μικρά το έτος τα οποία θα πουλήσει σε υψηλότερη τιμή, πχ 200 ευρώ, οπότε θα βγάλει 1600 ευρώ , 4 φορές παραπάνω από τον άλλο στην πρώτη περίπτωση που άφησε τα μικρά να τα ταίσουν οι γονείς τους. Η όλη διαδικασία δε είναι πολύ γρήγορη και εύκολη για έναν έμπειρο, σε 1 ώρα μπορεί να ταίσει και 20 μωρά.
Οι παπαγάλοι που έχουν ταιστεί από ανθρώπους και δεν έχουν διδαχθεί από τους γονείς τους έχουν πολλές ιδιαιτερότητες, πρώτα από όλα δένονται πολύ με τον άνθρωπο (όχι απαραίτητα με όλους αλλά από αυτόν που τα φρόντισε), σε παθολογικό βαθμό, που να μην μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτόν. Οι παπαγάλοι ζούν πολλά χρόνια, τα ringneck 25, όπως είναι φυσικό, όταν περάσει ή όρεξη του ιδιοκτήτη και τα βαρεθεί (στις ΗΠΑ έχει μετρηθεί ότι το 80% και παραπάνω τ ων ιδιοκτητών βαριούνται τα πουλία μέσα στα 3-4 χρόνια κατοχής τους), ή αλλάξει ο τρόπος ζωής τους από εξωγενείς παράγοντες, πχ πανεπιστήμιο, στρατός, οικογένεια, δουλειά, τα πουλιά είτε χαρίζονται σε άλλους, ή αφήνονται ελεύθερα ή στην καλύτερη τα κρατούν και απλώς τα παραμελούν.
Το πουλί όμως που έχει ταισθεί απο τον άνθρωπο έχει καθημερινή εξάρτηση από αυτόν και όταν δεν μπορεί να τον έχει πολύ μαζύ του εμφανίζει πολλλά και σοβαρά ψυχοσωματικά προβλήματα, όπως μάδημα φτερών ή και αυτοτραυματισμοί, ενίοτε και θανατηφόροι, σεξουαλικές διαταραχές όπως αυνανισμός με τους ανθρώπους.
Επιπλέον τα πουλιά αυτά εμφανίζουν, συνήθως μετά τα 4 έτη, πολλά ακόμα προβλήματα, όπως φοβίες, νιώθουν πολύ άβολα και δεν μπορούν να ζήσουν με άλλα πουλιά του είδους τους, φωνάζουν πολύ, καταστρέφουν πράγματα, δαγκώνουν, δεν ζευγαρώνουν,  δεν χρησιμοποιούν τη φωλιά τους και σίγουρα ζούν δυστυχισμένα.
Στο βιβλίο MANUAL OF PARROT BEHAVIOUR - ANDREW U. LUESCHER - 2006,  ένα βιβλίο must για τους behaviourists και κτηνιάτρους, αναφέρονται οι επιπτώσεις του ταίσματος των μωρών με το χέρι στο κεφάλαιο Hand rearing - behavioral impacts and implications for captive parrot welfare της  Rebecca Fox.
Επίσεις ο GREG GLENDELL, διάσημος Άγγλος behaviorist , αναφέρει επί λέξη στο βιβλίο του: BREAKING BAD HABBITS IN PARROTS - 2007 :
<<   ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΑΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΧΕΡΙ - Οι παπαγάλοι που έχουν μεγαλώσει με αυτό τον τεχνητό τρόπο στερούνται  τις φυσιολογικές ενασχολήσεις των γονιών τους και μπορούν να εμφανίσουν σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς, όταν αυτά γίνουν 2-4 ετών. Αυτά τα προβλήματα τυπικά περιλαμβάνουν εξάρτηση σε έναν άνθρωπο, εχθρικότητα και  επιθετικότητα στους άλλους ανθρώπους εξαιτείας της ζήλιας που νιώθουν.
Αν έχεται σκοπό να πάρετε ένα νεαρό πουλί, το καλύτερο που έχεται να κάνετε είναι να πάρετε ένα που να έχει ταιστεί από τους γονείς του ή έστω με μικτό σύστημα ανθρώπου / γονιών. Τα πουλιά που έχουν μεγαλώσει με τους γονείς τους δεν είναι πιθανόν να εμφανίσουν τέτοιες εμμονές συμπεριφοράς, όπως κραυγές, και όταν θα μεγαλώσουν  θα συμπεριφέρονται σαν ¨κανονικά πουλιά¨ με αυτοεκτίμση και ανεξαρτησία  κάτι που λείπει από τα πουλιά που είναι ταισμένα στα χέρι. Στα πουλιά που είναι ταισμένα στο χέρι  επιρρεάζεται  ο χαρακτήρας τους για το υπόλοιπο της ζωής τους. Τα ταισμένα στο χέρι πουλιά, αν και είναι προσφιλή και διαδεδομένα, δύσκολα θα ζήσουν όταν μεγαλώσουν>>
Ένα πουλί που έχει μεγαλώσει με τους γονείς του και αποκτηθεί σε μικρή ηλικία 3-4 μηνών και δεν έχει ταλαιπωρηθεί και πανικοβληθεί, εξημερώνεται εύκολα, μπορεί να μιλήσει και να γίνει ένα τέλειο κατοικίδιο και σύντροφος ζωής που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να ζήσει φυσιολογική ζωή με κάποιο άλλο πουλί.
Αν κάποιος είναι τόσο υπέυθυνος, σίγουρος για τα υπόλοιπα 25 χρόνια της ζωής του και μπορεί να αφιερώνει τουλάχιστον 1 ώρα καθημερινά, ας αποκτίσει πουλί ταισμένο στο χέρι, αλλιώς ας το αποφύγει.
Οι Παπαγάλοι είναι πολύ νοήμονα και συναισθηματικά πουλιά και είναι κρίμα να τα καταδικάσουμε στη δυστυχία, μόνο και μόνο για τον εγωισμό και την ευκολία μας.
Εξάλλου  και η διαδικασία της εκπαίδευσης είναι πολύ ενφιαφέρουσα και ευχάριστη και όταν κερδηθεί   ή εξημέρωσή του η ικανοποίηση είναι τεράστια.
Είναι σαν να κατακτήσεις ( μετά από λογικές προσπάθειες) τον σύντροφό σου ή να τον πάρεις από ένα μαγαζί έτοιμο ερωτευμένο και τρελαμένο μαζί σου, ποιό θα προτιμούσατε;
Διαβάστε και μάθετε όσα μπορείτε περισσότερο για το είδος παπαγάλου που θέλεται να πάρετε, δείτε αν σας ταιριάζει, αν είναι αυτό που θέλεται, αν μπορείται να είστε τυπικός στις υποχρεώσεις σας, πάρτε τον, εκπαιδεύστε τον σωστά και χαρείται έναν υπέροχο σύντροφο γεμάτον εκπλήξεις και χαρές για μία ζωή.